నమ్మకం
రాజారావు
అనే ఒక వ్యాపారి దిగాలుగా సర్వం కోల్పోయి శూన్యాన్ని చూస్తూ కూర్చున్నాడు.
సమయం గడుస్తూ ఉంది. అంతా శూన్యం, అంతా మౌనం. నాకు దిక్కెవరు? అని మనసు
ఆవేదన పడుతూ ఉండగా, ఒక వయో వృద్ధుడు అతని పక్కన కూర్చుని, అతని పరిస్థితిని
గమనించి ఏమైందో చెప్పమన్నాడు. అంతే, కట్టలు తెంచుకున్న దుఃఖంతో, "అంతా
అయిపోయింది. ఎంతో ఘనంగా బ్రతికిన జీవితం ఒక్కసారిగా
కుప్పకూలిపోయింది. వ్యాపారంలో తీరని నష్టం, అప్పుల వాళ్ళ వెంబడింపులు,
అయినవాళ్ళ ఈసడింపులు.. నిన్న గొప్పగా చూసిన ఆ మనుషులే నేడు పురుగులా
తీసేస్తున్నారు. ఇంక దిక్కెవరు?" అంటూ భోరుమన్నాడు రాజారావు.
ఆ
వృద్ధుడు ఎంతో ప్రేమగా అతని భుజం తట్టి, "నీ ఇబ్బందులు నాకు అర్థమయ్యాయి. ఆ
దేవునిపై భారం వేసి నీకు ఈ ఆర్థిక సహయం చేస్తున్నాను, మళ్ళీ మొదలుపెట్టు,
కానీ, వచ్చే యేడు ఇదే సమయానికి నాకు ఇదంతా తిరిగి ముట్టజెప్పాలి సుమా.."
అని చెప్పి ఒక చెక్కు తీసి సంతకం చేసిచ్చాడు. ఆ చెక్కు ఐదు లక్షల డాలర్లు
విలువైంది. ఆ సంతకం రాక్ ఫెల్లర్ ది. అంతా కోల్పోయాననుకుని కృంగిపోతున్న
రాజారావులో విశ్వాసం ఉప్పొంగింది. ఏదైనా ఇక ఈ ఆలంబన నాకు ఉందనే ధైర్యం
కొండంత ధైర్యాన్నిచ్చింది. చెక్కుని బీరువాలో భద్రంగా దాచుకున్నాడు.
వ్యాపారాన్ని మళ్ళీ ప్రారంభించాడు. అతని గుండె నిబ్బరాన్ని చూసిన
అప్పులవాళ్ళు కూడా అతణ్ణి ఒత్తిడి చేయలేకపోయారు. ఏదైనా జరిగితే, ఈ చెక్కు
ఉంది కదా కాపాడుతుంది అని భద్రం చేసుకుని, ఆ చెక్కుని విడిపించే అవసరం
లేకుండానే, తన స్వయం కృషితో వ్యాపారంలో అంతులేని లాభాల బాటను పరిచాడు.
జీవితం ఆనందమయమైంది. ఆ పరిస్థితులు ఎవరేమిటో తెలుసుకునేలా చేసాయి. ఒక్క
ఓటమి ఎన్నో పాఠాలు నేర్పింది. యేడాది గడిచింది. ఇక ఆ చెక్కుని తీసుకుని,
వడ్డీ ని కలుపుకుని తిరిగి ఇద్దామని ఆ చోటికి వెళ్ళి ఎదురుచూస్తున్నాడు
రాజారావు.
ఇంతలో అక్కడికి పరిగెత్తుకుంటూ వస్తున్న ఆ వృద్ధుణ్ణి,
ఒక నర్సు పట్టుకుంది. ఏమిటండీ ఆయన్ని అలా బలవంతం చేస్తున్నారు అనడిగాడు
రాజారావు. "ఇతనికి తనకు తాను రాక్ ఫెల్లర్ ని అని చెప్పుకొవటం అలవాటు, ఈ
పార్కులో ఉన్నోళ్ళందరికీ చెక్కులిచ్చి ఫూల్స్ చేస్తూ ఉంటాడు, పెద్ద మెంటల్
పేషెంట్. ఇదో రకమైన పిచ్చి" అని చెప్పి అతణ్ణి లాక్కుని అక్కణ్ణించి
వెళ్ళిపోయింది.
దానికి ఆశ్చర్యపోయి, "పిచ్చివాడైతేనేం? నాలో మనో
బలాన్ని పెంచిన మహనీయుడు, ఆయన బాధ్యత స్వీకరించి ఆయన రుణం తీర్చుకుంటాను"
అనుకుని నమ్మకంతో అక్కణ్ణించి కదిలాడు రాజారావు. ఇకపై అంతా సఫలమే...
ఫ్రెండ్స్.., "మనిషికి గెలుపు ఓటమి సహజం. ఆపదలోనో బాధల్లోనో కూరుకుపోయిన
వారికి కాస్తంత ప్రోత్సాహాన్ని నమ్మకాన్ని ఇచ్చినవారు నిజంగా దైవంతో
సమానులే. గెలిచినపుడు చప్పట్లు కొట్టి ప్రోత్సహించటం ఎంత అవసరమో,
ఓడినప్పుడు భుజం తట్టి ధైర్యాన్నివ్వటం అంతే అవసరం. అలాగే, సహాయం
చేసినవారిని మరువకూడదు. చివరికి మనిషికి మనిషే కదా తోడు, మానవత్వమే కదా
ఆలంబన. "
No comments:
Post a Comment